Dreams

Icimizde biriktirdigimiz ofkeler, soylemedigimiz sozler, etmedigimiz kufurler gunun sonunda nereye gider?
Tutulan boynum, aciyan gozlerim, sulanan beynim, kirilan kalbim, kaynayan midem, buyuyen kalcam ve kasilan sinirlerim.
Iste butun bunlardan dolayi istifa etmek istiyorum. Sanatci olmaliydim bu hayatta, hicbirseye bagli olmadan yasamaliydim. Insanlara sabir gosterdikce sanki benden birseyler eksiliyor. Buyumuyorum, yaslaniyorum artik. Sanki zaman ilerledikce duzelmiyor hayat, daha da karmasiklasiyor. Bir tarafindan utuleyip bir tarafindan ezip burusturdugum silindir bir kumas parcasi gibi. Utuledim zannettigim taraflarim bir sure sonra karsima yine burusuk cikiyor.

Bir deniz kiyisina arabami parkedim uzaklara bakmak istiyorum gun boyu. Ruzgardan usuyup sallanmak istiyorum. Ayaklarimi gerip bir iki adim ileri geri yurumek. Bir kafede oturup cayimi yudumlamak istiyorum, ama gercekten yudumlamak. Iki email, uc telefon gorusmesi arasina sikismadan. Elimdeki fincanin sicakligindan gunume isik vermesi icin medet ummadan, sadece tadini cikarmak bir yudum cayin.

Insanlardan uzaklasmak istiyorum, kafamda tekrarlanan seslerinden, sorunlarindan, sorularindan, onlari anlamaya calismaktan, iyi davranmaya calismaktan, nazik davranmaya calismaktan, gulumsemek ve yuregimdekileri soyleyememekten, ne kadar gitmek istedigimi, ne kadar kirlara, cayirlara ve uzaklara uzanmak istedigimi, renkleri hissedip buyumek istedigimi dillendirememekten, yanlis anlasilmaktan korkmaktan uzaga, coooook uzaga gitmek istiyorum.

Kendimden de uzaga, kafamda yazdigim hikayelerden, incinmisliklerimden, ortulerimden, maskelerimden cooook uzaga gitmek. Mumkunse eger, boyle bir yere gitmek istiyorum.

Gunun bittigi yerde yere uzanmak, topraga elimi koyup hissetmek; dinginligin, sadeligin, hayatin golgesinde dinlenmek istiyorum.