Yasam

Birkac gunes daha var icimde, birkac fener. Birkac sevis, dovusme, yakaris. Bittigi yerde cagirislarim ben de biter miyim acaba? Ben buradan ibaret miyim? Yoksa bir dus gibi hafif miyim? Gelecek gunler neler getirip neler goturecek? Actigim kapilar bana meltemler mi firtinalar mi getiricek? Neler bitecek? Neler baslayacak? Gunduzlerim, sonbahar sogugum, beni nerde nasil bulacak?

Cevizler kirardim kucukken, taze ceviz kabuklari ellerimi boyardi. Tazelik kokusu cevizlerin ve ince yesil kabuklarini soyup kitirtilarla yemek, babam, kuzenlerim ve abimle birlikte. Dedemin en sevdigim ceviz agacini meyve vermiyor diye kesisi. Hic anlayabilecek miyim dedemin dunyaya nasil baktigini? Cocuklarima o cevizin golgesinde bana kurulan salincakta sallandigim, kendi kendime saatlerce sarkilar soyledigim gunleri anlatabilecek miyim?

Kimdim acaba kucukken? Nasil biriydim? Kendimle tanissam sever miydim? Onemli mi simdi butun bunlar? Bu guzel yaz sonu sonbahar baslangici gecesinde. Sevdigim evimde, cayimi beklerken ve asik oldugum adam bilgisayarinin basinda arkadasiyla sahte canavarlari kovalarken.

Bilmek istedigim o kadar cok sey var ki. Ve asmak istedigim duzlukler, yamaclar, tepelikler. Hep biraz daha zaman aliyor yeni gozlukler takmak. Taktigim gozlukle gorebiliyorum derken birden camlari bugulaniyor. Guzelligi bu mu hayatin? Degisip degisip baska kiliklarla karsimiza cikmasi mi? Yoksa karsimdaki hep ben miyim? Baska baska aynalardan hep ayni kendime mi bakmaktayim? Hep ayni dersi hep baska sekiller, cisimler ve isimlerle mi yasamaktayim?

Bir nefes gibi taze, bir ic cekisi gibi huzunlu ve sade, bir yaprak gibi edali, bir yakaris gibi coskulu, bir bulut gibi hedefsiz ve mutlu, bir tas gibi serin ve sakin, bir cam gibi ferah ve seffaf, bir tahta gibi suskun ve kararli, bir dilek gibi icten, bir kagit gibi gecici, bir sarki gibi sarhos edici olmak. Hayattan, nefesten, yasayan ve yasamayan herseyden feyz almak. Bu gecicilige asik olmak. Tutunmayi, karsi koymayi istesem de, kendimi akisa birakmak. Bir yudum su gibi, bilmeden aydinlik ve mutlu oldugumu, aydinlik ve mutlu olmak. O zaman icimdeki yasam benimle yasar diyor icimden bir ses. Ve ben gitsem bile yasam kalir. Guzel olmaz mi sizce de?

:)